W OPARACH CZARNEGO ZŁOTA

KAMPANIA SPOŁECZNA ,,RODZICÓW DLA KLIMATU”

– PROJEKT W TOKU –

„W oparach czarnego złota” to kampania o charakterze interwencyjno-edukacyjnym adresowana głównie do rodziców, dla których tematyka zmian klimatycznych, transformacji energetycznej, czy neutralności klimatycznej wciąż wydaje się abstrakcją.

O szczegółach kampanii opowiemy wkrótce. Poniżej kilka słów na temat kontekstu:

POLSKA RACJA STANU, CZYLI „WĘGIEL ALBO ( I ) ŚMIERĆ”

Polska to jeden z najbardziej uzależnionych od węgla krajów na świecie. „Uzależnionych”, bo już od dawna wiadomo, jak destrukcyjny wpływ na nasze organizmy, ekosystemy i na klimat wywiera eksploatowanie i spalanie tego surowca.

A jednak pomimo powszechnie dostępnej wiedzy naukowej, udokumentowanych kosztów środowiskowych, społecznych i ekonomicznych; w dobie prężnie rozwijającej się energetyki odnawialnej i możliwości sfinansowania sprawiedliwej transformacji energetycznej ze środków Unii Europejskiej – Polska wciąż aż 70% energii czerpie właśnie z węgla.

Przez ostatnie dekady, kiedy większość krajów UE „przechodziła na detoks” inwestując w rozwój odnawialnych źródeł energii, nasi politycy zamiatali ten problem pod dywan. Gdy eksperci alarmowali o pilnej konieczności transformacji gospodarki opartej na węglu w związku kryzysem klimatycznym, nasi mężowie stanu eksponowali w mediach górników palących opony i negujących zmiany klimatu.

Także dziś, pomimo ogólnoeuropejskich tendencji i wbrew woli obywateli, rząd decyduje o dotowaniu sektora węglowego, odbierając nam szansę na przestawienie naszej gospodarki na zielone tory. „Węgiel jest naszym strategicznym surowcem, mamy zapasy na 200 lat i trudno, żebyśmy z niego zrezygnowali” – konkludował Andrzej Duda na szczycie klimatycznym, którego celem… było opracowanie zasad ograniczania emisji.

Tak lekceważący stosunek do problemu globalnego kryzysu klimatycznego ilustruje także wyznaczenie roku 2049 na datę wygaszenia ostatniej kopalni, podczas gdy pozostałe kraje UE już w 2040 planują osiągnąć neutralność klimatyczną.

Do końca 2020 r. polskie regiony górnicze powinny były przedstawić plany terytorialnych transformacji, tymczasem między rządem, związkowcami i stroną społeczną wciąż brak porozumienia w sprawie kluczowych kwestii. Jak to możliwe, że nasi decydenci mogą bezkarnie odwlekać ten proces?

Nie mniej bulwersujące jest to, że w ramach nowelizacji ustawy o odnawialnych źródłach energii, rząd umożliwia Lasom Państwowym czerpanie zysków z masowej eksploatacji lasów, poprzez wycinkę i sprzedaż cennych przyrodniczo drzewostanów oraz spalania ich w piecach elektrowni.

To krótkowzroczne posunięcie, podobnie jak liberalizacja ustawy o ochronie przyrody popularnie nazywana jako Lex Szyszko, prowadzi do masowej dewastacji przyrody, kluczowej z punktu widzenia adaptacji do zmian klimatu, a także osiągania neutralności emisyjnej.[1] A przecież i bez tego z powodu suszy każdego roku w Polsce zamiera tysiące hektarów lasów.

Już dziś odczuwamy negatywne skutki tak krótkowzrocznej polityki energetycznej i środowiskowej. Największą cenę zapłacą za nią jednak nasze dzieci.

Dlatego właśnie jako Rodzice dla Klimatu bijemy na alarm.

O SZCZEGÓŁACH KAMPANII NASZEJ KAMPANII OPOWIEMY WKRÓTCE

[1] Przypomnijmy, że aby osiągnąć neutralność emisyjną, emisje gazów cieplarnianych muszą zostać zrównoważone przez pochłanianie dwutlenku węgla, a w naszych warunkach głównymi naturalnymi pochłaniaczami węgla są gleba i lasy.